- Ο Άρης Σκοπέτος ήταν εκ των μεγάλων πρωταγωνιστών της κατάκτησης του πρωταθλήματος από την Καλαμάτα 80
Ο ίδιος μίλησε στο SportsPlus για τη φετινή σεζόν, τον τραυματισμό που τον άφησε εκτός για ένα διάστημα και τη δυναμική επιστροφή του.
- Αναλυτικά οι απαντήσεις του στις ερωτήσεις μας:
- Πώς ήταν η σεζόν αγωνιστικά και κυρίως όσον αφορά τον τραυματισμό σου και τη δυνατή επιστροφή σου;
- Η σεζόν ξεκίνησε με στόχο το πρωτάθλημα και την επάνοδο στις εθνικές κατηγορίες, κάτι που αποτέλεσε πρόκληση καθώς από τον περσινό κορμό οι μόνοι παίχτες που έμειναν ήταν ο Αλοίμονος, ο Κομπότης και εγώ. Αγωνιστικά μέχρι τον τραυματισμό μου η ομάδα ήταν αήττητη, στη συνέχεια ήρθαν κάποιες ήττες οι οποίες όμως έδωσαν περισσότερες ευκαιρίες στους νεότερους της ομάδας να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να εμπιστευτούν περισσότερο τον εαυτό τους , πράγμα που αποδείχθηκε πολύτιμο για τη συνέχεια. Ο τραυματισμός μου με κράτησε πολύ καιρό έξω από το γήπεδο , γεγονός που με δυσκόλεψε πολύ και ψυχολογικά και αγωνιστικά. Ωστόσο δεν σταμάτησα να προπονούμαι ώστε να παραμένω όσο το δυνατόν σε καλύτερη φόρμα για να επανέλθω το συντομότερο. Αγωνιστικά η επιστροφή μου βοήθησε πολύ την ομάδα , κυρίως ψυχολογικά παρόλο που προσωπικά θεωρώ πως δεν πρόλαβα να φτάσω στο 100% των δυνατοτήτων μου. Η ομάδα βρήκε ξανά ρυθμό και όλοι πίστεψαν και πάλι στον αρχικό μας στόχο.
- Το γεγονός ότι η Καλαμάτα 80 κατάφερε και πάλι να πρωταγωνιστήσει στηριζόμενη στη φιλοσοφία της για ευκαιρίες στα νεα παιδιά κάνει την επιτυχία ακόμα μεγαλύτερη;
- Η ομάδα μαζί με τον προπονητή έχουν δείξει πως έχουν την υπομονή και την διάθεση να δουλέψουν με νέα παιδιά και το πιο σημαντικό να ποντάρουν σε αυτά. Πράγμα το οποίο χρειάζεται επιμονή καθώς τα αποτελέσματα αργούν να φανούν. Όταν όμως φτάνεις στο τέλος και έχεις ζήσει βήμα βήμα την βελτίωση τους και τα σκαμπανεβάσματα από αγώνα σε αγώνα τότε η επιτυχία είναι ακόμα πιο γλυκιά και τα συναισθήματα πολύ πιο έντονα. Τα εύσημα βέβαια και σε όλα τα νέα παιδιά που φέτος έβαλε ο καθένας το λιθαράκι του για να πετύχουμε τον στόχο μας , προπόνηση με προπόνηση , αγώνα με αγώνα, είτε άκουγαν μπράβο, είτε την γκρίνια των μεγάλων, μαζί και την δική μου, ήταν στο γήπεδο και πάλεψαν για να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί αυτό το πρωτάθλημα.
- Στους τελικούς δεν είχατε το περιθώριο για ήττα. Πώς λειτούργησε αυτό στην ομάδα και πως ήρθε η σπουδαία επιτυχία με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και την άνοδο;
-Οι τελικοί μας βρήκαν αντιμέτωπους με μια ομάδα που μας είχε νικήσει δύο φορές στην κανονική περίοδο σε πολύ κλειστά ματς. Παρόλο το μειονέκτημα αυτό, δεν υπήρξε ποτέ αμφιβολία από πλευράς μας ότι μπορούμε να κατακτήσουμε τον τίτλο. Είπαμε να κοιτάξουμε ένα παιχνίδι τη φορά και εφόσον είμαστε υγιείς δεν έχουμε να φοβηθούμε κανέναν. Μετά την 1η νίκη μας μέσα στη Μεγαλόπολη, είχε κλειδώσει πλέον στο μυαλό όλων μας ότι θα τα καταφέρουμε και αυτό μας βοήθησε πολύ ψυχολογικά στα επόμενα δύο παιχνίδια. Ήταν ένα έξτρα κίνητρο για εμάς να πετύχεις μια τέτοια σπάνια ανατροπή, ειδικά όταν όλη την χρονιά θεωρούμασταν σχεδόν από όλους outsider. Εμείς βέβαια στις μεταξύ μας συζητήσεις πάντα πιστεύαμε ότι θα τους αποδείξουμε λάθος και αυτό νομίζω είναι που κράτησε το πάθος μας τόσο ζωντανό μέχρι το τέλος , απλά το θέλαμε και το πιστεύαμε περισσότερο.
- Τα σχέδια σου για την επόμενη σεζόν και μια κουβέντα για τον κοουτς Κορογώνα
- Στόχος για την επόμενη σεζόν είναι να καταφέρουμε ότι δεν καταφέραμε την προηγούμενη φορά που βρεθήκαμε στην Γ εθνική , λόγω της αναδιάρθρωσης , να παραμείνουμε στην κατηγορία και με κάποιες προσθήκες να έχουμε και την ερχόμενη χρονιά ένα οικογενειακό κλίμα, μια παρέα μέσα και έξω από το γήπεδο που θα παίζει όμορφο μπάσκετ φέρνοντας το μπασκετικό κοινό της πόλης κάθε δεύτερη Κυριακή στο γήπεδο. Σε προσωπικό επίπεδο στόχος μου θα είναι να εμφανιστώ αγωνιστικά καλύτερος από ποτέ και να συνεισφέρω όσο μπορώ για την επίτευξη αυτού του στόχου.
- Ο προπονητής μας, Αλέξης Κορογώνας εκτός από το τακτικό κομμάτι, την προπόνηση, την πειθαρχίας και την διατήρηση της συνοχής της ομάδας κατέχει ένα εξίσου σημαντικό ταλέντο, να επιτρέπει στον παίχτη να είναι ο εαυτός του και να αποδίδει το μέγιστο των δυνατοτήτων του εντός παρκέ , χωρίς όμως να ξεφεύγει από τα πλαίσια που αυτός έχει θέσει. Σαν παίχτης δεν νομίζω ότι μπορείς να ζητήσεις τίποτα άλλο από έναν προπονητή.
