Ο Τόσκα Σάρι επιστρέφει στην αγωνιστική δράση μετά από αποχή δύο χρόνων σχεδόν.
Ο ταλαντούχος 20 χρόνος τερματοφύλακας που έχει αγωνιστεί στην Εθνική Αλβανίας Κ-19 μίλησε στο SportsPlus για την επιστροφή του και τις δυσκολίες που πέρασε.
Σε ερώτηση για τον τραυματισμό του μας απάντησε:
Ο τραυματισμός μου είναι το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών , είναι ένας δύσκολος τραυματισμός για όλους τους αθλητές . Τραυματίστηκα τον Σεπτέμβριο του 2019 , ακολουθήσαμε θεραπείες για να καταπολεμήσουμε τον τραυματισμό με θεραπείες και γυμναστήριο για να ενταχθώ ξανά στις προπονήσεις.
Μετά από έναν χρόνο προσπάθειας τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που θέλαμε και αναγκάστηκα να υποβληθώ σε χειρουργική επέμβαση στην Αθήνα στον Ιατρικό Όμιλο Αθηνών, στον Γιατρό- χειρούργο κύριο Κωνσταντίνο Κωνσταντινίδη με λαπαροσκοπική χειρουργική. Η επέμβαση έγινε 5 Σεπτέμβρη του 21 , μετά ακολούθησε μια θεραπεία κάποιων μηνών και με γυμναστήριο για να επανέλθουμε, τα αποτελέσματα ήταν δύσκολα και ήθελε ακόμα υπομονή και προσπάθεια με τους γιατρούς και φυσικοθεραπευτές μέχρι τον Απρίλιο του 22.
Για το αν είναι έτοιμος για την επιστροφή στα γήπεδα δήλωσε:
Η επιστροφή μου ήταν αναμενόμενη με τόση προσπάθεια και όρεξη για να επιστρέψω στο γήπεδο και σε αυτό που αγαπάω , νιώθω καλά με το σώμα μου μέχρι στιγμής και όλα κυλάνε έτσι όπως πρέπει και από την νέα σεζόν θα ενταχθώ κανονικά σε ομάδα.
Για το μέλλον και αν ανήκει σε κάποια ομάδα:
Αν ανήκω σε κάποια ομάδα; δεν το ξέρω ακόμα , όλα είναι στο τραπέζι και οι συζητήσεις δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα οπότε αναμένουμε τις επόμενες ημέρες για το τι θα γίνει και που θα είμαστε τη νέα σεζόν. Έχω έρθει σε επαφή με 2-3 ομάδες, αλλά ακόμα δεν βιαζόμαστε έχουμε ακόμα μέρες να αποφασίσουμε. Έχω σκεφτεί και την περίπτωση να αποχωρήσω από την Ελλάδα και να βρεθώ σε ομάδες του εξωτερικού, αναμένουμε και για αυτό τις επόμενες ημέρες.
Για τη ψυχολογία του όλο αυτό το διάστημα:
Η ψυχολογία μου ήταν ένα βασικό κομμάτι σε αυτά τα δύο χρόνια προσπάθειας , ήμουν σε πολύ κρίσιμη κατάσταση ψυχολογικά και σωματικά και πέρασα μήνες με κατάθλιψη που ήταν πολύ δύσκολο για εμένα για να μπορέσω να επανέλθω στο γήπεδο. Υπήρχαν πολλές δύσκολες μέρες που δεν ήθελα να σηκωθώ από το κρεβάτι ενώ πολύ έντονα περνούσε από το μυαλό μου να τα παρατήσω διότι δεν με βοηθούσε τίποτα και τα σημάδια βελτίωσης δεν ερχόντουσαν, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΆΤΗΣΑ , υπήρχαν ημέρες που ήθελα απλά να μην υπάρχω , να μη βλέπω ποδόσφαιρο , να μην μπορώ να θέλω να βλέπω ποδόσφαιρο γιατί με σκότωνε ψυχολογικά.
Ανάμεσα σε αυτά τα δύο χρόνια όμως , υπήρξαν άνθρωποι που ήταν δίπλα μου , άνθρωποι που δεν περίμενα να με στηρίξουν και άλλοι που περίμενα δεν ήταν εκεί , Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν είναι η οικογένεια μου και οι καλή μου φίλοι που με βοήθησαν πολύ να ηρεμήσω και να προσπαθώ κάθε μέρα. Θέλω να αναφερθώ ιδιαίτερα σε δύο ανθρώπους που με βοήθησαν και εκείνοι με τον δικό τους τρόπο για να μπορέσω να βγω ξανά στην επιφάνεια.
Ο ένας άνθρωπος είναι ο Δημήτρης Σταματάκης, τερματοφύλακας της Ατλέτικο Μαδρίτης και πολύ καλός μου φίλος , με την επικοινωνία του και την επαφή που είχαμε αυτόν τον καιρό με έκανε να καταλάβω γιατί πρέπει να προσπαθούμε και να μην τα παρατάμε ποτέ , μου άνοιξε την καρδιά του, ευχήθηκε για εμένα και με βοήθησε πολύ στην ψυχολογία μου.
Ο δεύτερος άνθρωπος προσφάτως μπήκε στη ζωή μου τους τελευταίους 7 μήνες , που ήταν δίπλα μου σε όλα , με στήριξε με πράξεις , ήταν δίπλα μου σε όλα με βοήθησε να μην τα παρατήσω , μου μιλούσε , με καταλάβαινε, με στήριζε με έκανε να καταλάβω τι είμαι και που μπορώ να φτάσω. Δεν είναι πέρα από έναν άνθρωπο καρδιάς, ψυχής, αγάπης και σεβασμού προς το πρόσωπο μου, δεν θέλω να αναφερθώ στο όνομα αυτού του ανθρώπου !!!!!!!
