ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ

Ο Βούρας είναι αυτός που ξεκίνησε τη χρονιά ως βασικός, με τον Κασωτάκη να βρίσκεται στον πάγκο. Στην πραγματικότητα ελάχιστη είναι η ποιοτική τους διαφορά και αυτό που έχει καθιερώσει πρώτο στην ιεραρχία τον Ηλία Βούρα είναι η πολυετής εμπειρία του. Ο Κασωτάκης δουλεύει σκληρά όμως και είναι σίγουρο πως θα πάρει τις ευκαιρίες του μέσα στη χρονιά. Τρίτος τερματοφύλακα είναι ο Κόκκαλης, γεγονός που αποδεικνύει το ποιοτικό βάθος του ρόστερ, αν αναλογιστούμε πως πρόκειται για έναν ικανότατο τερματοφύλακα.

Το πιο σημαντικό είναι πως την προπόνηση των τερματοφυλάκων έχει αναλάβει ο Κώστας Παγανιάς, ένας από τους καλύτερους προπονητές τερματοφυλάκων στη χώρα, και αποτελεί πολυτέλεια για μια ομάδα Γ Εθνικής.

ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ

Το αμυντικό δίδυμο Βοσκόπουλος – Αλιατίδης, δε σπάει για κανένα λόγο, κάτι απολύτως φυσιολογικό καθώς αναφερόμαστε σε δύο υψηλόσωμους, δυναμικούς και σταθερούς κεντρικούς αμυντικούς. Μοναδικό τους μειονέκτημα είναι η ταχύτητα, αλλά αυτή καλύπτεται από την άριστη συνεννόηση που έχουν αναπτύξει.

Εναλλακτική λύση για το κέντρο της άμυνας είναι ο Άγγελος Μπίζος, ο οποίος διαθέτει ακριβώς το ίδιο στυλ με τους προαναφερθέντες αλλά σε χαμηλότερο επίπεδο και δεν είναι τόσο σταθερός. Αν χρειαστεί ταχύτητα στο κέντρο της άμυνας ο Χριστόπουλος, ο Τσόπελας θα αποτελέσει μια καλή εναλλακτική για κάποια λεπτά ή για παιχνίδια στα οποία θα υπάρχουν απουσίες.

Στα άκρα της άμυνας, βασικοί θεωρούνται οι Τσόπελας και Ψάνης, δεξιά και αριστερά αντίστοιχα. Ο Τσόπελας επέστρεψε στην ομάδα της πόλης του και αποτελεί σταθερά στο παιχνίδι της, έχοντας μικρές διακυμάνσεις στην απόδοση του αλλά και μικρό ταβάνι. Ξέρεις τι μπορεί να προσφέρει στην ομάδα και δε θα δώσει λιγότερα, αλλά ούτε και περισσότερα. Στα θετικά πως παρουσιάζεται βελτιωμένος στη σέντρα.

Ο Ψάνης στα αριστερά αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη για εμάς, αποτελώντας ένα ταχυδυναμικό ποδοσφαιριστή με πολλά ανεβάσματα και καλή σέντρα. Δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικός αμυντικά, αλλά η σταθερότητα των υπολοιπών της αμυντικής γραμμής επιρέπει στην ομάδα τα ανεβάσματα του Ψάνη, τα οποία χρειάζονται για να ανοίξουν οι αντίπαλες άμυνες.

Εναλλακτική λύση για τα αριστερά αποτελεί ο Φουάσης, ο οποίος όμως είναι εξτρέμ, και αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα αμυντικά, όπως απέδειξε και με το λάθος που έκανε στο ματς με τον Πάμισο.

Στα δεξιά δεν έχουμε δει άλλο παίκτη πλην του Τσόπελα, με την εναλλακτική να είναι ο Τάμπας, ο οποίος όμως ήταν τραυματίας και δε μας έχει δώσει δείγματα γραφής.

ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ – ΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ΧΑΦ

Στη θέση του εξαριού, ξεκίνησε τη χρονιά ως βασικό ο Αντωνιάδης, ο οποίος όμως έχασε τη θέση του από το Μιχάλη Ζαχαρόπουλο. Αναφερόμαστε σε δύο διαφορετικού στυλ αμυντικούς χαφ, με τον Αντωνιάδη να διαθέτει καλύτερη τεχνική κατάρτιση και πάσα ενώ ο Ζαχαρόπουλος προσφέρει συνεχές τρέξιμο και καλύτερη αμυντική προστασία στην αμυντική τετράδα. Το τελευταίο είναι αυτό που του δίνει τη φανέλα βασικού στα τελευταία παιχνίδια, σε μια θέση στην οποία αμφότεροι θα πάρουν ευκαιρίες και χρόνο συμμετοχής, ανάλογα με το τι ζητάει ο προπονητής σε κάθε παιχνίδι.

Σε θέση οκταριού, δεσπόζει ο Πινδώνης, ένας  box to box ποδοσφαιριστής, με καλή τεχνική κατάρτιση και πολύ καλή αίσθηση του γκολ. Έχει την ικανότητα να βρίσκεται πάντα σε θέση βολής για την αντίπαλη εστία, στοιχείο απαραίτητο για ένα συγχρονο μέσο. ενώ και η τεχνική του κατάρτιση βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο.

Βοήθειες σε αυτή τη θέση, στα λιγοστά ματς που δε θα αγωνιστεί ο Πινδώνης, μπορεί να δώσει ο Νταγκουλού, ο οποίος αγωνίζεται και ως επιθετικό χαφ και ως κεντρικό χαφ, όπως αναφέρεται στις πολύ καλές συστάσεις που τον συνοδεύουν, μιας και δεν τον έχουμε δει να αγωνίζεται λόγω του τραυματισμού του.

ΜΕΣΟΠΙΘΕΤΙΚΟΙ

Αυτός με τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής μέχρι στιγμής είναι ο Μίνγκας, είτε σε θέση δεκαριού, είτε σε θέση δεξιού εξτρέμ. Για μένα αποτελεί απογοήτευση η εικόνα του μέχρι στιγμής, καθώς δε βγάζει την ποιότητα που άπαντες έχουμε δει να διαθέτει. Αντιθέτως καθυστερεί αρκετά το παιχνίδι της ομάδας κρατώντας παραπάνω απ’όσο χρειάζεται τη μπάλα. Χρειάζεται επειγόντως η Καλαμάτα καλύτερη απόδοση από τον έμπειρο μεσοεπιθετικό καθώς έχει στηρίξει πολλά επάνω του. Το μόνο θετικό στοιχείο που έχει δείξει μέχρι στιγμής στην Καλαμάτα είναι οι πολύ καλές εκτελέσεις στημένων. ειδικά κόρνερ.

Πολύ χρόνο συμμετοχής έχει πάρει και ο Φουάσης ως αριστερό εξτρεμ. Πρόκειται καθαρά για έναν παίκτη γραμμής, με ταχύτητα και καλή σέντρα που μπορεί να βοηθήσει την ομάδα αρκετά, δίνοντας πλάτος στην επίθεση της ομάδος.

Ο καλύτερος σε απόδοση μέχρι στιγμής στη μεσοεπιθετική γραμμή είναι ο Λαθύρης. Ο νεαρός Αχαιός ξεχωρίζει με την ταχύτητα και την ντρίμπλα του και αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για να ανοίξει τις αντίπαλες άμυνες. Μοναδικό ψεγάδι του είναι τα όχι τόσο καλά τελειώματα φάσεων, Στην κατάσταση που βρίσκεται δε νοείται να μη ξεκινάει βασικός στην ομάδα.

Χρήσιμος έχει αποδειχθεί και ο Μαστραντωνάκης, ένας δυναμικός εξτρέμ που πατάει πολύ περιοχή. Σε αντίθεση με το Φουάση, ο Μαστραντωνάκης μπορεί να δώσει επιπλέον λύσεις μέσα στην περιοχή, καθώς μπορεί να ξεκινάει από τα άκρα αλλά στην ουσία αγωνίζεται ως δεύτερος φορ.

Ίδιο στυλ με το Μαστραντωνάκη, είναι και ο Ζελέκου, μόνο που αντί για δύναμη, ξεχωρίζει για την ταχύτητα του. Κι αυτός είναι παίκτης που από τα άκρα θα συγκλίνει στην περιοχή και θα αποτελέσει στήριγμα για το σέντερ φορ. Βρίσκεται δικαίως πιο κάτω στην ιεραρχία από τους προαναφερθέντες καθώς δεν έχει ξεκινήσει τόσο καλά τη χρονιά. αλλά έχει στοιχεία για να αποτελέσει μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση.

Ευκαιρίες θα πάρει μέσα στη χρονιά και ο νεαρός και πολύ ταλαντούχος Έλβις Γκελκέρια. Ο εκ των κορυφαίων της περυσινής πορείας του Απόλλωνα Καλαμάτας, διαθέτει καλή τεχνική κατάρτιση και καλά τελειώματα, και ήδη έχει πάρει στα δύο πρώτα ματς του πρωταθλήματος, λίγα λεπτά συμμετοχής και στα δύο.

Τέλος, αυτός που περιμένουν στην ομάδα της Καλαμάτας να κάνει τη διαφορά ως δεκάρι είναι ο Νταγκουλού. Πρόκειται για την ακριβότερη φετινή μεταγραφή της ομάδας και άπαντες περιμένουν να δικαιώσει τη φήμη που το συνοδεύει, κάτι το οποίο ευχόμαστε.

Αναμένουμε επίσης να δούμε σε αγωνιστική δράση τους Μάτα, Ρόνι και Στρέσερ, των οποίων τα δελτία δεν έχουν εκδοθεί.

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ

Ο Αντώνης Γιόνδης αποτελεί μια πολύ καλή περίπτωση σέντερ φορ και έχει εντυπωσιάσει στα πρώτα του παιχνίδια, με τη δύναμη και την πολύ καλή τεχνική που διαθέτει για το ύψος του. Μιλάμε για έναν υψηλόσωμο φορ, ικανότατο στο παιχνίδι με πλάτη και πολύ καλό κεφαλοσφαιριστή. Μπορεί τόσο να κρατήσει τη μπάλα όσο και να τη σπάσει στους μεσοεπιθετικούς. Αναμφίβολα μιλάμε για έναν παίκτη ικανό να κάνει τη διαφορά.

Ο Βασίλης Αθανασόπουλος αποτελεί τον ορισμό του μαχητή, κυνηγώντας κάθε φάση και πιέζοντας τους αντίπαλους αμυντικούς. Υστερεί στο τελείωμα φάσεων και την τεχνική, αλλά με τη ταχυδύναμη τοο, μπορεί να δίνει λύσεις από τον πάγκο.

Εδώ περιμένουμε να δούμε και το μεγάλο όνομα της ομάδας, το Μάρκοβιτς, έναν ποδοσφαιριστή με πολύ καλές συστάσεις, τον οποίο όμως δεν έχουμε δεί ακόμη σε δράση καθώς δεν έχει εκδοθεί το δελτίο του.

ΤΑΚΤΙΚΗ

Ο Γιάννης Χριστόπουλος αποτελεί σίγουρα πολυτέλεια για μια ομάδα Γ΄Εθνικής. Είναι ένας πολύ καλός Έλληνας προπονητής, με ικανότητα να στηρίξει το όραμα της διοίκησης για άμεση επάνοδο της ομάδος στην Α΄Εθνική και οργάνωση σε επαγγελματικά πρότυπα.

Στην αρχή της χρονιάς ο Χριστόπουλος είχε επιλέξει διάταξη 4-2-3-1 και τρόπο παιχνιδιού να βασίζεται σε κοντινές πάσες, συνεχή overlap από τους ακραίους αμυντικούς για να δίνεται πλάτος στο παιχνίδι της ομάδος, κοντινές αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές και συνεχή πίεση στον αντίπαλο απ’ όλους τους παίκτες. Το πλάνο του αποτυπωνόταν ξεκάθαρα στον αγωνιστικό χώρο και υπήρχαν σημάδια βελτίωσης από παιχνίδι σε παιχνίδι.

Ξαφνικά όμως από το παιχνίδι με τον Πάμισο κι έπειτα, επιλέγει ένα 4-4-2 με τρόπο ανάπτυξης τις μακρινές μπαλιές προς τους επιθετικούς, για να εκμεταλλευτεί την ικανότητα του Γιόνδη στο παιχνίδι ψηλά. Για μένα, αποτελεί μια λανθασμένη επιλογή καθώς υπάρχουν μεγάλα κενά μεταξύ των γραμμών και η επιθετική ανάπτυξη έγινε μονότονη και εύκολα αντιμετωπίσιμη από τον εκάστωτε αντίπαλο.

Προσωπικά πιστεύω πως πρέπει να επανέλθει στον αρχικό τρόπο ανάπτυξης κυρίως και διάταξης δευτερευόντως. Το θετικό είναι πως και με τις δύο διατάξει η αμυντική λειτουργία της ομάδας είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Άξιο αναφοράς επίσης, είναι και η πολύ καλή λειτουργία της ομάδας στις στημένες φάσεις, με δουλεμένες κομπίνες, οι οποίες ήδη έφεραν αποτελέσματα (γκολ Αλιατίδη με Βλαχιώτη)

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Το ρόστερ της ομάδος, παρά τα όποια κενά του, είναι σε πολύ καλό επίπεδο για την κατηγορία. Η άνοδος θα πρέπει να θεωρείται μονόδρομος και καλό θα ήταν να συνοδευτεί και με πιο όμορφο ποδόσφαιρο. Η τεχνική ηγεσία βρίσκεται σε καλά χέρια και σίγουρα ο Χριστόπουλος είναι ικανός να οδηγήσει την ομάδα εκεί που της αξίζει.