- Διαφήμιση -

Η εικόνα στα φετινά φιλικά της ομάδας δεν ήταν αρκετά καλή. Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινεις ήταν ανησυχητική έως ένα βαθμό. Όλα αυτά όμως άλλαξαν άρδην στο πρώτο επίσημο ματς με την Α.Ε. Καραϊσκάκης για το κύπελλο Ελλαδος, στο οποίο η Καλαμάτα κυριάρχησε πλήρως.

Ας ρίξουμε μια ματιά στο πως το έκανε αυτό, ξεκινώντας απο το σύστημα που φαίνεται να καταλήγει ο Βασίλης Βούζας

Το σύστημα ήταν ουσιαστικά ένα 4-4-2 με τον Πάντο κάτω από την εστία, δεξί μπακ τον Τσουβαλτσίδη, αριστερό τον Γαλούπη και σέντερ μπακ τους Ιντζίδη και Τσιβελεκίδη.

Κεντρικά χαφ ήταν ο Μπάμπης με τον Γιόκιτς, δεξί χαφ ο Στεργίδης αριστερό ο Κουϊρουκίδης, δεύτερος επιθετικός με πλήρη ελευθερία κινήσεων ο Βουκμίροβιτς και σέντερ φορ ο Αλεξόπουλος.


ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Στη φετινή Καλαμάτα η αμυνα κυριολεκτικά ξεκινά από την επίθεση. Οι δύο επιθετικοί πιέζουν τα αντίπαλα στόπερ, προσπαθώντας να κλείσουν την πάσα προς τον αντίπαλο μέσο που έρχεται να πάρει τη μπάλα και οδηγώντας τους στόπερ είτε σε βαθιά μπαλιά είτε σε πάσα προς τα πλάγια μπακ, τα οποία πιέζουν αρκετά ψηλά οι δύο εξτρέμ.

Αν η μπάλα περάσει με κάποιο τρόπο στο αντίπαλο χαφ, πανω του πέφτει άμεσα ένας εκ των δυο κεντρικών χαφ (χθες το ρόλο αυτό είχε ο Γιόκιτς) και ο άλλος μένει ως σκούπα μπροστά από τα στόπερ (Μπάμπης) ενώ ένας εκ των δύο επιθετικών γυρναέι και γίνεται τρίτος κεντρικός χαφ.

Τα στόπερ παίζουν αρκετά ψηλά και σε ζώνη, ενώ τα πλάγια μπακ κλείνουν αρκετά μέσα, προτιμώντας να δώσουν χώρο προς την πλάγια γραμμή παρά προς την περιοχή.

Η συνολική προσέγγιση της ομάδας σίγουρα μπορεί να δυσκολέψει πολύ την αντίπαλη ομάδα στον παραγωγικό τομέα, όπως έγινε και χθες με την Α.Ε. Καραϊσκάκης, η οποία σε 120 λεπτά παιχνιδιού, μπόρεσε να φτιάξει μια καλή φάση μόνο και αυτή με σουτ εκτός περιοχής.


ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Ξεκάθαρος στόχος είναι να φέρει τη μπάλα στις πλευρές, δημιουργώντας υπεραριθμίες σε μικρούς χώρους και ιδανικές συνθήκες για συνεργασίες των ποδοσφαιριστών.

Η μπάλα από τα στόπερ πάει στα κεντρικά χαφ είτε στα πλάγια μπακ χωρίς να αποκλείονται οι βαθιές μπαλιές κυρίως προς τα αριστερά οπου έπαιζε ο Κουϊρουκίδης ή ο Αλεξόπουλος, οι οποίοι έχουν την ικανότητα να πάρουν την κεφαλιά από τους αντιπάλους τους.

Σημαντικό στοιχείο της επιθετικης ανάπτυξης είναι η διαρκής εναλλαγή θέσεων ανάμεσα σε Κουϊρουκίδη, Βουκμίροβιτς και Αλεξόπουλο, η οποία μπερδεύει την αντίπαλη άμυνα και ανοίγει χώρους για κάθετες κινησεις προς την αντίπαλη περιοχή, ανάμεσα στα στόπερα και τα μπακ.

Ο Στεργίδης από δεξιά αποτελεί την κύρια πηγή σεντρών και γεμισμάτων προς την αντίπαλη περιοχή, έχοντας το ελεύθερο να συγκλίνει για να προωθείται ο ικανότατος (και) επιθετικά Τσουβαλτσίδης.

Σε περιπτώσεις που τίποτα από τα παραπάνω δε δουλέψει σε μια φάση, στόχος είναι να περάσει η μπάλα στον Βουκμίροβιτς ο οποίος κινείται ελεύθερα στον άξονα και αυτός να ψάξει την κάθετη πάσα στην πλάτη της άμυνας.

Συνοψίζοντας αυτή ήταν μια ανάλυση των όσων είδαμε στο πρώτο επίσημο ματς της Μαύρης Θύελλας, που μας άφησε άπαντες πολύ ικανοποιημένους. Αναμένουμε με αισιοδοξία τη συνέχεια καθώς η ομάδα φαίνεται να έχει δουλέψει σωστά.

- Διαφήμιση -

- Διαφήμιση -

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.